Aradık kadını tarif etsin diye, demesin mi ben müsait değilim şimdi! Dışarıda deli gibi yağmur, kaldık ortada. Bu yağmurda çıkıp hostel aramaya kalksak donumuza kadar ıslanıcaz gerçi hava çok sıcak ama çantalar sırtımızda cesaret edemedik. Yine cs den para karşılığı olumlu cevap veren biri vardı, adresi belli en azından onu arayalım dedik. Neyse sonunda kadının evine gittik mecburen ama Bangkok merkeze uzak. CS ruhuna da aykırı yaptığı. Ertesi sabah çantaları takıp doğru merkeze hostel aramaya. Elde telefon, haritadan bakarak, insanlara sorarak arıyoruz. Trafik kilit, taksiye yada şu meşhur tuktuk lara binsek olduğumuz yerde kalıcaz.
Ulan Batur'da bi laf vardı, 'işin aceleyse yürüyerek git' :)
Biz de artık tükenmiş halde ara sokaklarda dolanırken karşımıza Angelica Türk restoranı çıktı:)
Merhaba deyip girdik içeri ve Çetin Abi ile tanıştık. Hostel adresini sorarken,
-Yakınlarda varsa önereceğiniz biyer oraya da bakalım
+Var tabi, bizim evi önericem aslında gelin misafirimiz olun işte.
Şans yüzümüze güldü yine:)
Uzun süre Singapur'da çalıştıktan sonra Tayland'a gelen, birkaç ay önce de eşi ve iki çocuğuyla tamamen buraya yerleşen bu güzel insanlara 1 hafta misafir olduk.
Çetin Abi bundan 9 sene önce Tayland'a gezmek için geliyor. Sonra burada iş kurmak istiyor, aile büyükleri engel olmasına rağmen kader ağlarını örüyor ve 9 sene sonra buradalar :)
